Antoni Wiktor Habsburg-Baudemont-Vaudemont-Lotaryński Austriacki (niem. Erzherzog Anton Viktor Joseph Johann Raimund von Österreich) (urodzony we Florencji 31 sierpnia 1779 roku, zmarł w Wiedniu 2 kwietnia 1835 roku) herb
Ósmy syn Leopolda II Habsburg-Baudemont-Vaudemont-Lotaryńskiego, cesarza Rzymskiego Narodu Niemieckiego, wielkiego księcia Toskanii, króla Czech i Węgien i Infantki Marii Luisy Capet-Bourbon-Vendôme-Spein, córki Karola III Capet-Bourbon-Vendôme-Spein króla Hiszpanii.
Wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego od od 30 czerwca 1804 roku do 1809 roku i od 1834 roku do 2 kwietnia 1835 roku. Książę Westfalii w latach 1801-1803. Od 7 marca 1816 roku do 3 stycznia 1818 był wicekrólem Lombardzko-Weneckim.
Od młodych lat przygotowywany do kariery wojskowej, z której zrezygnował w 1801 roku dla stanu duchownego. W latach 1801-1803 był biskupem w Münster i arcybiskupem w Kolonii. W 1803 roku został wyznaczony przez starszego brata Karola Ludwika Habsburga koadiutorem wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. 1 lipca 1804 roku bez większych przeszkód objął zwierzchnictwo nad tą kongregacją.
Po śmierci Maksymiliana Franz Austriackiego, arcybiskupa Kolonii i księcia-biskupa Münster, Antoni Victor został wybrany 9 września 1801 roku jako książe-biskup Münster i 7 października, jako arcybiskup i książę-elektor Kolonii. Jednakże Francuzi zajęli reński elektorat, pozostawiając Antoniemu kontrolę tylko nad Księstwem Westfalii i biskupstwem Münster. Następnie w toku walk w 1803 roku biskupstwo Münster zostało zajęte przez Prusaków, a Westfalię zajął landgraf Hesji-Darmstadt .
Czas urzędowania Antoniego Wiktora Habsburga na stanowisku wielkiego mistrza nie był najszczęśliwszy dla Zakonu krzyżackiego. Organizacja ta nieodwracalnie utraciła w czasie wojen napoleońskich większość swoich posiadłości w Niemczech i stała się całkowicie uzależniona od Domu Habsbursko-Lotaryńskiego. W 1817 roku po zakończeniu Kongresu wiedeńskiego zwrócono Krzyżakom część ich dóbr w południowym Tyrolu. Ilość członków zgromadzenia była niewielka. Brak utaconych seminariów nie sprzyjał wzrostowi powołań.
Wielki mistrz prawie wcale nie zajmował się sprawami zakonu, którego centrala od 1804 roku mieściła się w Wiedniu. Poświęcał się natomiast działalności w instytucjach gospodarczych i związkach kulturalnych. Był członkiem Towarzystwa Rolniczego i Towarzystwa Miłośników Muzyki. Intersował się botaniką. Zainicjował powstanie wielu ogrodów botanicznych.
Pochowany jest w kościele Kapucynów w Wiedniu.
Żródła:
Antoni Wiktor Habsburg w "Wikipedii"
Archduke Anton Victor of Austria w "Wikipedii" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk